Program studiów pierwszego stopnia oferuje przyszłym Absolwentom:
-
szerokie spektrum zagadnień KONSERWATORSKICH (powiązanych z profilaktyką, rozpoznaniem zagrożeń dla zabytku, oceną i projektowaniem działań konserwatorskich)
-
przedmioty ZNAWCZE w zakresie sztuki, rzemiosła artystycznego i architektury
-
konkretne UMIEJĘTNOŚCI w zakresie rozpoznania zabytków pod kątem technik, materiałów i nawarstwień historycznych
-
szczegółową wiedzę umożliwiającą poprawną identyfikację i interpretację dzieł sztuki (historia sztuki, ornamentyka, detal architektoniczny, kostiumologia)
-
wiedzę o działalności MUZEALNICZEJ
-
fachowe umiejętności w zakresie OPISU, INWENTARYZACJI i DOKUMENTACJI dziedzictwa (w tym – posługiwanie się nowoczesnymi metodami
i narzędziami cyfrowymi).
Dużą wagę w programie studiów przykładamy do rozpoznania STRUKTURY MATERIALNEJ dzieł sztuki / zabytków architektury / wytworów rzemiosła / zabytków techniki, a także: tkwiących w nich WARTOŚCI. Jest to unikatowy model kształcenia, który pozwala Absolwentom odnaleźć się w bardzo różnych instytucjach i pracować z bardzo różnymi wytworami przeszłości, o różnej jakości i wartości kulturowej. Studia dają ponadto ważne praktyczne umiejętności w zakresie opisu, inwentaryzacji, dokumentacji dziedzictwa.
Zgodnie z profilem kształcenia na kierunku Ochrona Dóbr Kultury dowiesz się wiele nie tylko o doniosłych dziełach wielkich mistrzów, ale przede wszystkim o zabytkach, które z perspektywy podręczników historii sztuki są mniej istotne, ale w naszej spuściźnie są o wiele częstsze, a które wymagają podobnej opieki i ochrony, docenienia i ekspozycji swoich walorów, jak dzieła włoskiego renesansu. Studia mają profil znawczy. Poznasz zatem także mniej głośnych twórców i mniej znane dzieła architektury, rzeźby, malarstwa, ich konteksty kulturowe i funkcjonalne. Docenisz doniosłość zabytków techniki i budownictwa; poznasz walory snycerskiego retabulum nowożytnego i nauczysz się je datować na podstawie ornamentu; poznasz różnice wyposażeń sakralnych kościołów różnych wyznań. Dzięki specjalistycznym przedmiotom z zakresu historii architektury i urbanistyki nauczysz się rozpoznawać i opisywać historyczne konstrukcje, materiały i techniki budowlane, założenia urbanistyczne. Przedmioty znawcze pozwolą Ci rozpoznać, datować i odpowiednio dokumentować rożnego typu wytwory sztuki i rzemiosła artystycznego. Dzięki zajęciom z historii kolekcjonerstwa, dowiesz się, jak zmieniały się kulturowe fascynacje całych społeczeństw i jednostek, jak normy estetyczne przekładały się na indywidualną pasję i gdzie tkwi historyczna geneza dzisiejszych muzeów. Zob. wykaz przedmiotów TUTAJ.
Stawiamy na ŻYWY KONTAKT Z ZABYTKIEM:
w toku studiów realizowane są wielodniowe ćwiczenia terenowe, wyjazdy i objazdy zabytkoznawcze oraz ćwiczenia przy obiektach
(w muzeach, przestrzeniach historycznych, pracowniach konserwatorskich).
Na trzecim roku studenci mają możliwość własnego kształtowania programu studiów przez wybór przedmiotów specjalistycznych: jest to rozwiązanie, dające możliwość samodzielnego, świadomego projektowania swojej przyszłości po kątem zainteresowań, dalszej nauki akademickiej i kariery zawodowej.
Studia kończą się obroną pracy licencjackiej.
ABSOLWENT
studiów licencjackich ma gruntowną wiedzę na temat dziejów sztuki, teorii i ochrony dziedzictwa kulturowego i sposobów jego wartościowania, posiada fachowe przygotowanie w zakresie opisu i dokumentacji sztuki, architektury i budownictwa, jest wrażliwy na właściwe postępowanie wobec zabytku: problemy konserwatorskie, stan zachowania i zagrożenia wobec substancji zabytkowej, które potrafi dostrzec i ocenić.
Jest wszechstronnie przygotowany do podejmowania podstawowych wyzwań zawodowych, staży i praktyk w różnych instytucjach kultury (urzędy ochrony zabytków, muzea, galerie sztuki, instytucje samorządowe, domy kultury, antykwariaty i domy aukcyjne)
i może podjąć dalsze studia w różnych kierunkach humanistycznych.